
Po powrocie do kraju w 1990 roku ostatni Prezydent II Rzeczypospolitej Jego Ekscelencja Ryszard Kaczorowski przez dwadzieścia lat, aż do swej tragicznej śmierci w Katastrofie Smoleńskiej, niestrudzenie pielgrzymował po kraju, głosząc chwałę II Rzeczypospolitej i upowszechniając wiedzę na temat roli i służby Władz II Rzeczypospolitej na emigracji w latach 1939 – 1990.
Pan Prezydent przypominał znaczenie jakie mieli w dziejach polskiej emigracji w wolnym świecie, depozytariusze Suwerenności Rzeczypospolitej, którymi byli jego dostojni poprzednicy - Prezydenci RP rezydujący w Londynie: Władysław Raczkiewicz, August Zaleski, Stanisław Ostrowski, hrabia Edward Raczyński i Kazimierz Sabbat.
Każda z takich wizyty była okazją do patriotycznych wzruszeń i niezwykłych lekcji obywatelskiej postawy umiłowania Boga, Kościoła i Ojczyzny oraz upamiętniania ważnych rocznic historycznych i naszych bohaterów.
Para Prezydencka szczególne znaczenie przywiązywała do odwiedzania mniejszych miejscowości, podkreślając że właśnie w nich bije często w sposób szczególny przywiązanie do polskiej historii i patriotyzmu. W ten sposób Państwo Kaczorowscy chcieli wspierać aktywność lokalny i regionalnych środowisk społecznych, a nawet wartościowe inicjatywy pojedynczych osób, wzbudzając swą obecnością zainteresowanie mediów i popularyzując odwiedzane miejscowości i środowiska oraz umacniając i wspierając ich aktywność.
Szczególnie często ze względów rodzinnych (Prezydent urodził się Białymstoku) odwiedzali Podlasie, ale kolejnym, najczęściej odwiedzanym przez nich regionem stało się Mazowsze, a zwłaszcza jego północna część.
Inicjatorami pierwszych wizyt w tym rejonie, już w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, byli ówczesny poseł na Sejm Mariusz Ambroziak i jego brat Sławomir Ambroziak, właściciel pałacu w Słubicach, obaj pochodzący z Iłowa, którzy zyskali sympatię i przyjaźń Pary Prezydenckiej swym patriotyzmem, religijnością i pełną energii aktywnością.
W miarę upływu czasu ilość znajomych i przyjaciół Państwa Prezydentostwa w tym regionie bardzo wzrosła i coraz bardziej się formalizowała zwłaszcza po powstaniu Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Ziemi Iłowskiej oraz Mazowieckiej Wspólnoty samorządowej. Organizowane przez te środowiska wydarzenia nabierały coraz większego formatu i rozmachu. Nawet do tego stopnia, że na zaproszenie Pana Prezydenta do Iłowa przybyła Kompania Reprezentacyjna Wojska Polskiego na jedną z uroczystości, nie wspominając o wielu innych wybitnych postaciach życia publicznego i politycznego kraju, które towarzyszyły Parze Prezydenckiej odwiedzającej Iłów, Słubice, Sanniki, Czerwińsk, Wyszogród, Gąbin, Sochaczew, Sierpc, Łowicz, Tum, Łęczyce, Kutno i Skierniewice.
Wzruszające wspomnienia to czas wizyt Pary Prezydenckiej w trakcie niezwykłych inscenizacji upamiętniających Bitwę nad Bzurą, jak i udział w Mszach za Ojczyznę kutnowskiej Solidarności, organizowanych przez kapelana NSZZ Solidarność księdza kanonika Mariana Lipskiego. Wymierną pamiątką tych wszystkich wydarzeń zostały honorowe obywatelstwa nadane Prezydentowi Ryszardowi Kaczorowskiemu m.in. przez Sochaczew, Sierpc i Skierniewice.
Bardzo często towarzyszyła Panu Prezydentowi w tych peregrynacjach jego Małżonka Karolina z Mariampolskich Kaczorowska, która po śmierci Męża kontynuowała przez blisko kolejne dziesięć lat jego dzieło, jako prezes Instytutu Tradycji Rzeczypospolitej i Samorządu Terytorialnego, do swej śmierci 21 sierpnia 2021 roku.
Pani Prezydentowa Karolina Kaczorowska Kilkakrotnie odwiedzała, już jako Wdowa Smoleńska, Miejsce Pamięci w Słubicach, gdzie zasadzono 96 dębów upamiętniających ofiary Katastrofy. Bardzo głęboko przeżywała te wizyty i bardzo wdzięczna była wszystkim, którzy całkowicie społecznie i bezinteresownie stworzyli to miejsce pamięci. Do śmierci wspominała o tym miejscu i rozpamiętywała odbywane tam spotkaniach z biskupem Józefem Zawitkowskim i jego płomienne kazania, które wlewały nadzieję w jej zbolałe serce.
Podobnie w sercach wszystkich, którzy osobiście poznali Parę Prezydencką Ryszarda i Karolinę Kaczorowskich do dzisiaj pozostaje wdzięczność za to, że Opatrzność pozwoliła bezpośrednio zetknąć się z tak niezwykłymi osobami, które mimo ogromu przeżytych cierpień i tragedii, nigdy przez długie życie nie utraciły wiary w Boga i wolność ukochanej Ojczyzny.
Ryszard i Karolina Kaczorowska – Ostatnia Para Prezydencka II Rzeczypospolitej pozostają dla wszystkich wzorem cnót rodzinnych, patriotycznych, religijnych, społecznych i obywatelskich.
Cześć Ich pamięci!!!
Gniewomir Rokosz – Kuczyński
Dyrektor Generalny
Instytutu Tradycji Rzeczypospolitej i Samorządu Terytorialnego,
wieloletni współpracownik Prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie