Józef Kurek nie żyje - był najdłużej urzędującym burmistrzem w Polsce

W dniu 04.01.2024r zmarł Józef Grzegorz Kurek w wieku 71 lat, który zarządzał  Mszczonowem już od 1988 roku. Od roku 2010 zasiadał w Narodowej Radzie Rozwoju przy prezydencie RP. Był wieloletnim  przewodniczącym Konwentu Wójtów, Burmistrzów i Prezydentów Województwa Mazowieckiego.

Urodził się w Kiczkach 25 kwietnia 1953 roku. Ukończył studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i  podyplomowe studium pedagogiczne w tej samej uczelni. Podyplomowe studium samorządu terytorialnego i rozwoju lokalnego na Uniwersytecie Warszawskim, ukończył również podyplomowe studia z socjologii wsi na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika.

Od wczesnych lat sprawował ważne funkcje. W okresie PRL był członkiem PZPR. W latach 1981-1988 piastował urząd naczelnika w Żabiej Woli, w roku 1988 został mianowany naczelnikiem Mszczonowa

W wyniku pierwszych wolnych wyborów samorządowych w 1990 wybrany na to stanowisko przez radnych. Reelekcję uzyskiwał w 1994 i 1998 (wybierany przez Radę Miasta i Gminy) oraz 2002, 2006, 2010, 2014, 2018 i 2024 (w wyborach bezpośrednich).W ostatnich wyborach samorządowych (2024) uzyskał przewagę, pokonując dwóch kontrkandydatów.

Ubiegał się  o mandat poselski, w roku 1997 z ramienia Unii Wolności w województwie Skierniewickim - jednak bez powodzenia. W roku 2015 spróbował swoich sił i wystartował w wyborach do Sejmu jako bezpartyjnych z listy Prawa i Sprawiedliwosci w okręgu płockim. Ilość zdobytych głosów zagwarantowała fotel poselski w VIII kadencji. Ostatecznie nie objął mandatu chcąc kontynuować na burmistrza Mszczonowa.

Śmierć burmistrza Józefa Grzegorza Kurka nastąpiła w jego domu. Zaskoczyła ale i przeniosła w świat zadumy myśląc o człowieku zasłużonym, z wybitnymi umiejętnościami przywódczymi. Był wzorem dla innych samorządowców w kraju. Kochał Mszczonów. Jego zaangażowanie na rzecz społeczności lokalnej pozostanie w umysłach i sercach wszystkich.

Zarząd, członkowie oraz sympatycy Mazowieckiej Wspólnoty Samorządowej łączą się w bólu z rodziną zmarłego.