Pożegnanie Ludwiki Wujec

Mazowiecka Wspólnota Samorządowa, odwołująca się niezmiennie do wielkiej antykomunistycznej tradycji i pamiętająca o dorobku ruchu na rzecz obrony praw człowieka, ze smutkiem i wzruszeniem przyjęła wiadomość o odejściu Ludwiki Wujec (1941-2024). Zawsze będziemy pamiętać o jej żarliwości i zaangażowaniu, które stanowi wzór dla nas wszystkich.

Dla nas Ludwika Wujec pozostanie postacią, której roli w najnowszej historii Polski nie oddadzą żadne pełnione funkcje. Współpracując z Komitetem Obrony Robotników i przez lata wspierając represjonowanych za przekonania i działalność niezależną, stała się wraz z mężem i działaczem KOR Henrykiem, prawdziwą instytucją życia publicznego. 

Pomagała poniewieranym przez władze za ich protest z Czerwca 1976 r. robotnikom Ursusa i Radomia. Dokumentowała ich losy i alarmowała opinię publiczną. Współtworzyła Agencję Prasową Solidarności w pierwszym roku legalnego istnienia Związku. Działała na rzecz więzionych za zakazaną aktywność związkową w stanie wojennym jako współpracownik Prymasowskiego Komitetu Pomocy. Redagowała "Robotnika" oraz "Tygodnik Mazowsze", wydawane poza cenzurą pisma, podające wiadomości o represjach i niosące wolną myśl.

Zawsze można było na nią liczyć. W wolnej Polsce zaangażowała się w budowanie odrodzonego po latach samorządu, wykazując się bezinteresownością i profesjonalizmem. Urodzona we Lwowie, pracowała w zarządzie ówczesnej warszawskiej Gminy Centrum.

Dla nas pozostanie nie tylko postacią słusznie utrwaloną na okolicznościowych muralach, czczących bohaterów naszej polskiej historii, ale również ciepłą i otwartą na problemy innych osobą, symbolizującą cechy, za sprawą których możemy być dumni z osiągnięć polskiej demokracji i samorządności. Obiecujemy, że zawsze będziemy pamiętać o tym, co starała się nam przekazać przez wszystkie wspólne lata.