Co wiemy o Andrzeju Rogińskim? Kim jest, czym się zajmuje?

Zdania lubi zaczynać od "ja". Gdy zaczynano planować budowę pierwszej linii metra - pierwszy etap miał się kończyć tam gdzie dziś stacja Wilanowska, a obok olbrzymi węzeł przesiadkowy do autobusów i tramwajów. Drugi etap miał się kończyć tam gdzie stacja Politechnika, a olbrzymi węzeł przesiadkowy z Wilanowskiej miał się przenieść pod Politechnikę. Na szczęście wówczas projekt konsultowano z radami osiedli. Wówczas jako członek Rady Osiedla z Ursynowa opracowałem kontrpropozycję, którą Rada zaakceptowała i przesłała dalej. Kontrpropozycja likwidowała kroczące olbrzymie węzły przesiadkowe na rzecz linii mających początek w różnych rejonach Warszawy, których trasy tylko by po drodze "zahaczały" o Wilanowską i Politechnikę, a pierwszy etap kończyłby się na stacji Politechnika. Ideą przewodnią mojej propozycji była obrona budowy całej pierwszej linii, choć dziś skończyłbym ją stacją Cmentarz Północny. W mojej inżynierskiej ocenie - gdyby pierwszy etap metra miał koniec na Wilanowskiej - niewiele Ursynowian chciałoby z takiej namiastki metra korzystać, aby przeżywać gehennę przesiadkową na Wilanowskiej. A mało korzystających z metra - to woda na młyn ówczesnych decydentów, aby zaniechać kontynuacji jego budowy. Moja koncepcja, aby tramwaje, a w szczególności autobusy tylko "zahaczały" o stacje metra jest realizowana, a najlepszym tego przykładem jest autobusowa linia 179, "przejeżdżająca" obok wszystkich stacji metra na odcinku od Kabat do Ursynowa. Nie wiem, czy lubując się w słowie "ja" autor "Bitwy o metro" napisał rzetelnie o tym epizodzie bitwy. gość